Sneeuw, vodka en een beetje wijn.

Mijn vriendengroep komt één keer in de zoveel tijd bijeen. Zo hadden we in de zomer een oud-hollandsch avondje, daarna de tweede editie van de Pink Prosecco Party Deux en nu was het tijd voor een zondagmiddagborrel. Die borrel is later door vriendje Y. omgedoopt tot de Snow and Vodka Party. Want het sneeuwde hard buiten en daar kan maar één ding op gedronken worden. Juist. Vodka.

Het idee voor het feestje ontstond pak ‘m beet een dikke maand geleden. Mijn vrienden en ik mailen namelijk wat af. Over mannen, werk, Kylie Minogue en allerlei andere triviale dingen die ons dagelijks akelig hard bezig houden. Handig om elkaar op de hoogte te houden, maar nog leuker om elkaar eens face-to-face wat zaakjes toe te fluisteren. En dus bedachten vriendje  P. en ik het ludieke plan om een borrel te organiseren bij mij thuis. Met veel drank en foute muziek.

Zo gezegd. zo gedaan. Want als d’r een feestje georganiseerd moet worden sta ik vooraan. Dat rijmt. Maar ik grijp nu eenmaal ieder excuus aan om iedere zondagmiddag te bombarderen tot een feestelijke gelegenheid. Maakt het leven zoveel leuker. En dus ging er een mailtje de deur uit.  Tot grote instemming van ie-de-reen. We hadden alleen buiten één spelbrekertje gerekend: de sneeuw die de laatste dagen met bakken tegelijk uit de hemel viel. Een sprookjesachtig wit Vondelpark was het gevolg, maar de afzeggingen ook.

Om een uurtje of 12 zondagmiddag ging de telefoon. Vriendinnetje N. zegde af. Een autorit vanuit Den Bosch naar Amsterdam is namelijk niet echt aan te bevelen tijdens dat glibberweer. Een uurtje later belde vriendinnetje R. ook af. Treinen reden niet vanuit Eindhoven. En een stukkie lopen naar Amsterdam moet je natuurlijk ook maar zin in hebben.

En nadat het officieel tot glad glibberweer  in Amsterdam was verklaard, zou het niet vreemd zijn geweest als meer vriendjes en vriendinnetje nee hadden gezegd. Maar niets was minder waar. Vriendje Y. stond als eerste paraat met gin en wodka, vriendje M. nam bubbelwijn mee, vriendje M. en vriendinnetje S. de coacktailshaker en vriendje F. installeerde zich al meteen met een glas rode wijn op de bank. ( Wilt U overigens weten wat vriendje F. wan de avond vond? Klikt U dan even hier.)

De wodka ging er rap doorheen, de gin ook, de witte wijn eveneens en het eten was ook binnen in een ommezwaai op. De muziek werd harder gezet, de gesprekken werden luider en verhitter en een glas sneuvelde. Het antwoord hoe het feest eindigde, moet ik U schuldig blijven. Daarvoor was de impact van de vodka iets te heftig. Maar volgens vriendlief, die zo dapper was alles op te ruimen ( inderdaad, die gast mag blijven) , was het erg gezellig.

Mijn hoofd vond het vanmiddag iets minder gezellig, maar ik vermoed dat die andere mensen uit mijn vriendengroeppie van hetzelfde last hadden. je moet per slot van rekening iets over hebben voor een Vodka-middag op een winterse decemberdag.  Gaan we ons in de zomer wel weer bezatten aan zoiets als prosecco.