Vriendlief had ’t gisteren niet makkelijk tijdens de wedstrijd Nederland-Brazilië. Normaal gesproken is de beste man gewend om met een of meerdere totaal voetbalminded mannen serieus naar een wedstrijd te staren. Dat ging gisteren dan toch een beetje mis.
Niet dat ’t niet gezellig was. Integendeel, het was reuze gezellig met ’t Turkse meisje, vriendinnetje D. en vriendje P. Die laatste was al eerder gearriveerd om me te helpen met het bouwen van mijn gloednieuwe site ( Waar we overigens nog een avondje voor moeten zitten, maar da’s alleen maar gezellig) en daarna arriveerde vriendlief uit Friesland. Met heel veel boodschappen. Want daarna waren we van plan de BBQ weer op te stoken. Dat kan namelijk prima op een balkon van twee bij twee.
Het Turkse meisje en vriendinnetje D. arriveerden al vrij snel daarna. Net op tijd voor de wedstrijd. De blikjes bier werden open gemaakt, de wijn werd ingeschonken en het chips in de schaal stond klaar. En wij waren er ook klaar voor. Want zin hadden we er aan, gezien de oranje outfit van vriendlief.
Overigens verging het lachen ons snel na de goal van Brazilië die er verrassend snel in werd getikt door Robinho. Ik weet niet wat U dacht, maar wij waren ontzet. ‘Damage control,’ hoorde ik ergens ’t Turkse meisje mompelen. Vriendlief ging van ellende alvast het vlees maar klaarmaken voor de BBQ. De oranje cowboyhoed bleef gelukkig wel op.
Vriendinnetje D. ontpopte zich tot de vurigste fan in de kamer. ‘Ja, ja, jaaaaaaaaaaa. Oh nee. Toch niet,’ was een terugkerende gil. ‘ Vriendje P. was ook lekker bezig. ‘Naar beneden, naar beneden, naar beneden,’ riep-ie als de bal op de verkeerde helft belandde. ‘Wat moet ik dan zeggen?’ zei-ie tegen ’t Turkse meisje dat ‘m met gefronsde wenbrauwen bekeek. ‘Naar links of naar rechts?’ opperde ze.
U begrijpt: de stemming zat er lekker in. De scheids was in onze ogen waardeloos ( ‘Stomme K-Jap, we kopen geen Sony meer’ en ‘ook geen Toyota!’), de Brazilianen ook ( ‘Ze zijn aan ’t schoffelen, dat doen ze bij de gemeente ook. Schoffelen’) en de Nederlandse voetballers werden uit volle borst aangemoedigd ( ‘Maarten Stekelenburg, wil je met me trouwen?’)
Tot lichte ontzetting van vriendlief. Vooral de combi voetballers en seks, hebben hetero-mannen het tijdens de wedstrijd niet zo op. Ook uitspraken als ‘wat een lijf heeft die vent’ worden niet echt gewaardeerd. U kunt zich voorstellen dat de beste man het niet makkelijk had. 1-0 achter staan en dan dit soort opmerkingen. Gelukkig kon-ie wel prima overweg met het mes en het BBQ-vlees.
Het tij keerde toen de eerste bal in ’t Braziliaanse goal werd getrapt. Vriendlief verliet onmiddellijk het aanrecht en sprong op en neer. Samen met de rest van ons. Gillen en schreeuwen deden we. En zo hoort het. Ik had overigens het niet eens gezien, want als we achter staan kruip ik achter m’n laptop. Dat ik niet kijk brengt namelijk geluk. De rest van het gezelschap vond het vooral erg prettig dat ik de rest van de wedstrijd daar bleef zitten. Want Nederland scoorde.
Vandaar dat ik ook de 2-1 heb gemist. Gelukkig kon ik wel twitteren. Is leuk, kan je namelijk live alle bovenstaande onzin meteen wereldkundig maken. Kon ik ook vertellen dat vriendlief weer gelukkig was. Wat zeg ik, de man was énorm gelukkig. Zo gelukkig dat-ie ons gezelschap helemaal prima vond. En dat we zo vaak als we maar wilden, konden zeggen dat Stekelenburg ‘zo’n leuke vent was.’
Vriendlief heeft het ons vergeven. Al is-ie vast blij dat hij dinsdag de halve finale niet met ons hoeft te kijken, maar gewoon met hetero voetbalminded mannen. En wij? Wij kijken wel samen. Bij vriendinnetje D. Die heeft namelijk ook een laptop en een plaats waar ik niet de tv kan zien. Val ik vriendlief wel per sms lastig. Want een telefoon kan-ie uitzetten. Ons niet.
Vooruit, doen we het nog één keertje. Nog één keer gaan we kijken hoe Nederland de goddelijke kanaries uit de wedstrijd knikkert. Met dank aan Jack van Gelder.
scriptgirl.nl 
Recente reacties