Tag Archives: helena paparizou

Nog twee maandjes … en dan is ’t weer Eurovisiesongfestival

14 mrt

Het jaar is nog maar amper begonnen of het Eurovisiesongfestival ligt constant onder vuur. Niet in de laatste plaats door de Nederlandse inzending van ‘Ik ben verliefd Sha la lie’ van de 17-jarige Sieneke. Het nummertje is geschreven door Vader Abraham en dat betekent weinig goeds; winnen doen we ook dit jaar zeker weten niet.

Maar aangezien we de laatste jaren als Nederland al geen deuk in het pakje eurovisieboter hebben geslagen, mag dat de pret ook niet meer drukken. We raken d’r zelfs zo langzamerhand aan gewend dat de Nederlandse inzending blijft steken in de halve finale en niet eens meer doordringt tot de finale. Daar moeten we het vooral doen met idiote inzendingen uit de Oostbloklanden die blijkbaar geen ruzie willen met elkaar én Rusland – d’r woedde in dat gebied net één oorlogje teveel – en dus elkaar nu met punten bestoken.

De etters.

Wat overigens niet wegneemt dat het Eurovisiesongfestival nog steeds fijn is om naar te kijken. Niets heerlijkers dan eindeloos te klagen over de valszingende, bizar uitgedoste oostblok-acts en de viooltjes uit Noorwegen. Soms zit er zelfs nog wel eens iets leuks tussen. Zo’n hitje dat zich in de zomer tot vakantieknaller ontpopt. Het kan zomaar.

Zou ook zomaar kunnen met één van de inzendingen die nu al bekend zijn. Wie dat zijn? Iedere dag krijgt U vanaf morgen een inzending te zien. Aan U om te bepalen wat U ervan vindt.

Tot die tijd schotel ik U alvast een paar van mijn persoonlijke favorieten van de afgelopen jaren voor die het tot zomerhitjes hebben geschopt. In het kader van save-the-best-for-last moeten de plaatjes uit de oude eurovisiedoosnog even wachten.

Alexander Rybak – Fairytale

En dan beginnen we maar eerst even met de winnaar van vorig jaar uit Noorwegen; Alexander Rybak. Een lief meezingnummertje en dat geldt ook voor dat schattige zangertje.

Helena Paparizou – My Number One

2005 moet wel het jaar van Griekenland zijn geweest. Kampioen voetbal en ook nog eens kampioen eurovisiesongfestival. Dankzij de Griekse diva Helena Paparizou. Let vooral op dat dansje. Kan nog eens tijdens je vakantie van pas komen.

Sertab Ertener – Everyway that I can

Wat Helena Paparizou deed voor Griekenland, deed superster Sertab eerder in 2003 voor Turkije. Heeft zich ontpopt tot een ware eurovisieklassieker door vooral het hoge meezinggehalte.

Sakis Rouvas – This is our night

Geen winnaar in 2009, maar eindigde wel in de top 5. Werd een hit in de gayclubs en dat kwam niet alleen door ’t liedje … 

Hadise – Düm tek tek

2009 was een sterk jaar met fijne hits van Noorwegen en Griekenland en ook Turkije deed een muzikale duit in het zakje met de in Belgie woonachtige Hadise. Probeer maar eens stil te zitten tijdens dit nummer, gaat je niet lukken. En daarom ook zo’n fijne zomerhit.  

Kalomoira – My secret combination

En weer zo’n fijne inzending uit Griekenland in 2008. Jammer alleen dat die Oostblokkers Rusland lieten winnen. Dat weerhield de rest van Europa er niet van om tijdens de zomer met de voetjes van de vloer te gaan op de tonen van dit nummertje.

Kate Ryan – Je t’adore

Eén van de meest onterechte verliezers uit de geschiedenis van het Eurovisiesongfestival. Deze inzending uit Belgie haalde, in 2008 ondanks het best goede nummertje en de nog betere zangeres, niet eens de finale. Gelukkig werd er revanche genomen in de hippe clubs die zomer.

Nog twee maandjes … en dan is 't weer Eurovisiesongfestival

14 mrt

Het jaar is nog maar amper begonnen of het Eurovisiesongfestival ligt constant onder vuur. Niet in de laatste plaats door de Nederlandse inzending van ‘Ik ben verliefd Sha la lie’ van de 17-jarige Sieneke. Het nummertje is geschreven door Vader Abraham en dat betekent weinig goeds; winnen doen we ook dit jaar zeker weten niet.

Maar aangezien we de laatste jaren als Nederland al geen deuk in het pakje eurovisieboter hebben geslagen, mag dat de pret ook niet meer drukken. We raken d’r zelfs zo langzamerhand aan gewend dat de Nederlandse inzending blijft steken in de halve finale en niet eens meer doordringt tot de finale. Daar moeten we het vooral doen met idiote inzendingen uit de Oostbloklanden die blijkbaar geen ruzie willen met elkaar én Rusland – d’r woedde in dat gebied net één oorlogje teveel – en dus elkaar nu met punten bestoken.

De etters.

Wat overigens niet wegneemt dat het Eurovisiesongfestival nog steeds fijn is om naar te kijken. Niets heerlijkers dan eindeloos te klagen over de valszingende, bizar uitgedoste oostblok-acts en de viooltjes uit Noorwegen. Soms zit er zelfs nog wel eens iets leuks tussen. Zo’n hitje dat zich in de zomer tot vakantieknaller ontpopt. Het kan zomaar.

Zou ook zomaar kunnen met één van de inzendingen die nu al bekend zijn. Wie dat zijn? Iedere dag krijgt U vanaf morgen een inzending te zien. Aan U om te bepalen wat U ervan vindt.

Tot die tijd schotel ik U alvast een paar van mijn persoonlijke favorieten van de afgelopen jaren voor die het tot zomerhitjes hebben geschopt. In het kader van save-the-best-for-last moeten de plaatjes uit de oude eurovisiedoosnog even wachten.

Alexander Rybak – Fairytale

En dan beginnen we maar eerst even met de winnaar van vorig jaar uit Noorwegen; Alexander Rybak. Een lief meezingnummertje en dat geldt ook voor dat schattige zangertje.

Helena Paparizou – My Number One

2005 moet wel het jaar van Griekenland zijn geweest. Kampioen voetbal en ook nog eens kampioen eurovisiesongfestival. Dankzij de Griekse diva Helena Paparizou. Let vooral op dat dansje. Kan nog eens tijdens je vakantie van pas komen.

Sertab Ertener – Everyway that I can

Wat Helena Paparizou deed voor Griekenland, deed superster Sertab eerder in 2003 voor Turkije. Heeft zich ontpopt tot een ware eurovisieklassieker door vooral het hoge meezinggehalte.

Sakis Rouvas – This is our night

Geen winnaar in 2009, maar eindigde wel in de top 5. Werd een hit in de gayclubs en dat kwam niet alleen door ’t liedje … 

Hadise – Düm tek tek

2009 was een sterk jaar met fijne hits van Noorwegen en Griekenland en ook Turkije deed een muzikale duit in het zakje met de in Belgie woonachtige Hadise. Probeer maar eens stil te zitten tijdens dit nummer, gaat je niet lukken. En daarom ook zo’n fijne zomerhit.  

Kalomoira – My secret combination

En weer zo’n fijne inzending uit Griekenland in 2008. Jammer alleen dat die Oostblokkers Rusland lieten winnen. Dat weerhield de rest van Europa er niet van om tijdens de zomer met de voetjes van de vloer te gaan op de tonen van dit nummertje.

Kate Ryan – Je t’adore

Eén van de meest onterechte verliezers uit de geschiedenis van het Eurovisiesongfestival. Deze inzending uit Belgie haalde, in 2008 ondanks het best goede nummertje en de nog betere zangeres, niet eens de finale. Gelukkig werd er revanche genomen in de hippe clubs die zomer.

Rode Wijn & Dansmuziek

31 jan

Mijn arme buren. Die zullen vannacht waarschijnlijk geen oog dicht hebben gedaan vanwege de eurovisiesongfestivalhits die uit de speakers schalden en ons keiharde gekrijs die ik en mijn vrienden produceerden om boven datzelfde lawaai uit te komen. U begrijpt: we hadden weer eens een feestje.

En aan een feestje waren we wel weer toe na een hectische drukke werkweek en een hondje dat ingeslapen moest worden. Bovendien waren vriendjes N. en M. net veilig terug gekeerd van hun rondreis in Afrika, zijn vriendjes F. en H. lekker assertief bezig, vriendinnetje A. net d’r vakantielover gedist en vriendlief? Na ja, die is altijd in voor een feestje.

En dus begonnen we nog heel fatsoenlijk met een borrel. Maar al snel vloeide de wijn sneller en sneller. Dat tempo ging alleen maar harder na het dinertje. Het volume van de muziek werd opgeschroefd, de tafel aan de kant geschoven en de hakken werden uigeschopt voor het betere danswerk. Op – natuurlijk – Turkse popmuziek en de onvermijdelijke Eurovisiesongfestivaltoppertjes. Al moest vriendlief vast even slikken toen ‘ie me los zag gaan op ‘My Number One’ van Helena Paparizou.  Maar de schat doorstond het dapper.   

Tot diep in de nacht werd er gedanst en tientallen foto’s gemaakt. Tot de wijn bijna op ( met de nadruk op bijna ) was, vriendinnetje N. op mijn bed crashte en ik ook moeite kreeg om het muzikale tempo bij te houden.

Vanochtend bekeek ik het visuele resultaat op de foto’s. En kon maar één ding concluderen: aan onze rode konen en de lach op de gezichten te zien was het een mooi feestje. Nu maar hopen dat de buren er ook om kunnen lachen.

En om even in de stemming te blijven, hier is ‘ie dan nog een keertje: My Number One